Τι είναι η Βιοανατροφοδότηση (Biofeedback)

Ο όρος Βιοανατροφοδότηση αναφέρεται στη διπλή διαδικασία όπου, ενώ μια σωματική λειτουργία παρακολουθείται, συγχρόνως προσφέρεται για διάπλαση και επανεκπαίδευση (Χρηστίδης, 2001). Στη διαδικασία αυτή χρησιμοποιούνται ηλεκτρομηχανικές συσκευές που μετρούν και παρακολουθούν τις σωματικές λειτουργίες ενός ατόμου κατά τέτοιον τρόπο ώστε ανατροφοδοτούνται στο άτομο αμέσως, πιστά και με τρόπο που να τις καταλαβαίνει.

Ο Neal Miller (1968), ο πατέρας του biofeedback το ορίζει ως: "...η χρήση μοντέρνων μηχανημάτων που δίνουν στο άτομο καλύτερη από στιγμή σε στιγμή πληροφορία για μία συγκεκριμένη φυσιολογική λειτουργία που είναι υπό τον έλεγχο του νευρικού συστήματος αλλά δεν γίνεται εύκολα ή απόλυτα αισθητή. Στην ορολογία των σερβοσυστημάτων αυτή η πληροφορία λέγεται ανάδραση. Όταν η πληροφορία αναφέρεται σε βιολογικές λειτουργίες λέγεται βιοανάδραση [biofeedback]" .

Ηλεκτρομυογραφική (ΗΜΓ) Βιοανατροφοδότηση:

Το ΗΜΓ αποτελεί την καταγραφή της ηλεκτρικής δραστηριότητας των μυών. Χρησιμοποιείται για ψυχοσωματικές και ψυχογενείς δυσλειτουργίες (πονοκέφαλοι από μυϊκό σπασμό, λουμπάγκο, κροταφογναθικό σύνδρομο, καταπολέμηση άγχους, μάθηση χαλάρωσης, κ.α.), αλλά και για την αποκατάσταση οργανικών παθήσεων (αποκατάσταση εγκεφαλικών επεισοδίων, διατομών νωτιαίου μυελού, εγκεφαλικές κακώσεις, σπαστικές διπληγίες, γραφικό σπασμό, ακράτεια ούρων κ.α.) (Christidis, 1989).

Κατά τη συνεδρία, επιφανειακά ηλεκτρόδια (αισθητήρες) τοποθετούνται στους μύες που θεωρούνται υπεύθυνοι για τη συγκεκριμένη κάθε φορά διαταραχή και η ΗΜΓ δραστηριότητα των μυών εμφανίζεται στην οθόνη. Με τον τρόπο αυτό, το άτομο εκπαιδεύεται να συνειδητοποιεί και να εντοπίζει τις περιττές μυϊκές εντάσεις καθώς και να τις ελέγχει, πετυχαίνοντας έτσι την άμεση και αποτελεσματική μείωση του πόνου (Yates,1980).

Βασικός στόχος είναι η γενίκευση, δηλαδή η εκτέλεση όλων όσων έμαθε το άτομο σε συνθήκες πραγματικής ζωής (στη δουλειά, στο σπίτι, κλπ), χωρίς να λαμβάνει ανατροφοδότηση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
1. Χρηστίδης, Δ. Α. (2001). Εφαρμογές Βιοανατροφοδότησης. Αθήνα: Εκδόσεις ΕΛΛΗΝ.
2. Christidis, D.A. (1992) Treatment of neuromuscular disorders with biofeedback. Annals of     Psychosomatic Medicine. The Hellenic Medical Psychosomatic Society Press, Athens.
3. Miller, N.E., & Banuazizi, A. Instrumental learning by curarized rats of a specific visceral     response, intestinal or cardiac. Journal of physiological Psychology. 65, 1-7.
4. Yates, A. J. (1980). Biofeedback and the Modification of Behavior. New York: Plenum Press.